IBU BAPA SEKARANG

1. Pada hari ini, sekolah saya mengadakan Mesyuarat Agung PIBG kali ke-10. Di samping mesyuarat agung tersebut, turut diadakan ialah majlis penyampaian anugerah murid terbaik UPSR 2009 dan motivasi keibubapaan. Tetamu kehormat ialah YB Encik Tan Cher Puk, ADUN Johor Jaya.
2. Keseluruhan murid di sekolah saya ialah lebih kurang 450 orang. Kehadiran ibu bapa lebih kurang 50 orang. Ada yang datang sendiri (sama ada suami atau isteri) dan ada yang datang berdua (suami isteri). Hal ini bermakna tidak sampai 50 keluarga yang hadir berbanding dengan 400 keluarga yang berdaftar di sekolah saya.
3. Keadaan ini ditegur oleh YB dalam ucapannya. Beliau berasa hairan kerana sekolah saya telah terkelompok sebagai antara sekolah kebangsaan yang mencapai prestasi yang memberangsangkan di daerah Pasir Gudang, baik dari segi pengurusan ataupun akademik, namun keadaan yang berlaku memperlihatkan suatu yang bertentangan.
4. Saya diamanahkan untuk menjadi pengerusi majlis (tugas yang sentiasa menjadi tradisi!) bersama-sama dengan kaunselor sekolah. Sepatutnya majlis bermula pada pukul 7.45 pagi, namun kerana dewan sekolah masih kosong di sana sini, majlis hanya bermula pukul 8.45 pagi. Demikianlah kesilapan yang sering berlaku. Tetamu yang datang awal terpaksa menerima hukuman, sedangkan yang sepatutnya dihukum ialah mereka yang datang lewat ataupun yang tidak datang langsung! (Naib YDP PIBG mencadangkan denda sebanyak RM10.00 kepada ibu bapa yang tidak hadir sebagai ganti diri). Cadangan yang akan dipertimbangkan.
5. Nampaknya, ibu bapa sekarang terlalu sibuk.
6. Ya, sibuk mencari kelemahan pihak sekolah. Sibuk menghentam guru-guru sekiranya berlaku apa-apa kepada anak mereka. Sibuk mencari kesalahan guru tanpa pernah mengakui kesalahan mereka. Guru-guru menjadi mangsa dan sasaran sekiranya ada yang tidak kena. Pantang guru tersilap sedikit, dengan segera, SMS, surat layang, dan aduan sampai ke PPD.
7. Ataupun, mereka terlalu sibuk mencari wang sehingga terlupa untuk hadir.
8. Ataupun, mereka terlalu sibuk menonton televisyen atau DVD hingga kepentingan pelajaran anak-anak terpaksa diabaikan. Yang pasti, mereka terlalu sibuk. Mungkin juga sedang sibuk mencari alasan sebab tidak hadir.
9. Guru-guru akan terus melaksanakan tanggungjawab ini; mendidik anak bangsa tanpa perlu memikirkan kesibukan ibu bapa anak-anak didik mereka. Jiwa guru tidak rapuh.
10. Walaupun golongan sebegini tidak ramai (hanya 400 keluarga berbanding 450 kesemuanya!), dan mungkin hanya berlaku di sesetengah sekolah ataupun pada waktu-waktu tertentu sahaja, namun kesannya cukup ketara.
11. PIBG dan sekolah membelanjakan wang yang besar untuk menganjurkan majlis ini. Masa dan tenaga guru-guru seakan-akan terbazir dan tidak berbaloi-baloi (macam iklan Celcom pulak!), dan yang paling meninggalkan dampaknya ialah, mungkinkah semangat guru-guru sedikit sebanyak akan terhakis dek kerana ‘tinggi’nya kesedaran ibu bapa sekarang.
12. Pihak sekolah akan mengadakan post-mortem selepas ini.
13. Ibu bapa, tak tahulah pula, adakah post-mortem perlu untuk mereka. Mereka golongan bijak dan terpelajar. Tak perlulah post-mortem ataupun tak perlulah berasa sesal kerana tidak hadir. Ramai lagi yang tidak hadir. Nampaknya, ramai yang akan mengikut rakan-rakan mereka terjun ke lombong tinggal!
14. Anak-anak mereka, tinggalkan sahaja kepada guru-guru. Bukankah guru-guru di sekolah itu seperti pengasuh? Orang gaji? Tukang cuci? Tukang kebun? Tukang kayu? Pembantu perubatan? Kerani cabuk? Jangan jadi hamba abdi, sudahlah!
15. Mesyuarat agung tahun hadapan, mungkin boleh diadakan pada Hari Raya Aidilfitri pula! Bukan apa, ada alasan yang kuat untuk ibu bapa yang ‘prihatin, penyayang, dan bertanggungjawab’ ini untuk tidak hadir!
16. Mudah-mudahan anak mereka cemerlang! Ya, cemerlang dan mengikut jejak warisnya!
17. Azhar, sudahlah tu!